در سال‌های اخیر انواع SSD M2 به دلیل فرم کوچک و عملکرد عالی که دارند، بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. این نوع اس اس دی، انواع مختلفی دارند؛ اما دو مدل B+M و M آن از باقی مدل‌ها محبوب‌تر هستند. در حالی که این دو نوع اسلات M.2 مزایای مشابهی دارند، اما در پشتیبانی از پروتکل­ها و سازگاری با دستگاه­ها متفاوت هستند. با این حال طرفداران آن‌ها بیش از مدل‌های دیگر است.

در این راهنما، انواع مختلف اسلات­های M.2، مزایا و معایب آن ها و نحوه انتخاب مناسب را بررسی خواهیم کرد.

اسلات M.2 چیست؟

اسلات M.2 یک رابط کوچک و مستطیل شکل است که برای اتصال به درایوهای حالت جامد (SSD) و سایر قطعات مادربرد رایانه استفاده می شود. گاهی اوقات به آن فاکتور فرم نسل بعدی (NGFF) نیز می گویند. اسلات های M.2 را می توان در دستگاه های مختلفی از جمله لپ تاپ، دسکتاپ و حتی برخی تبلت ها یافت.

اسلات‌های M.2 داده‌ها را با سرعت بالایی انتقال می‌دهند و از طرفی از انواع پروتکل‌های اتصال از جمله SATA، PCIe و USB هم پشتیبانی می کنند. اندازه و شکل آن‌ها متفاوت است؛ اما متداول‌ترین شکل آن‌ها، 22 میلی‌متر عرض و 80 میلی‌متر طول دارد.

SSD های M.2 چندین مزیت نسبت به هارد دیسک های سنتی (HDD) دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به زمان بوت و بارگذاری سریع‌تر، مصرف انرژی کمتر و کاهش سطح نویز اشاره کرد. علاوه بر این، SSD های M.2 معمولاً بسیار کوچک‌تر و سبک‌تر از هارد دیسک‌ها هستند که این ویژگی، آن‌ها را به گزینه‌ای محبوب برای لپ‌تاپ‌های نازک و سبک (و سایر دستگاه های قابل حمل) تبدیل کرده است.

به طور کلی، اسلات‌های M.2 محبوب‌ترین روش افزایش فضای ذخیره‌سازی PCها و سایر دستگاه‌ها تبدیل شده‌اند و یک رابط جمع‌وجور و همه‌کاره برای طیف گسترده‌ای از SSD و سایر قطعات هستند.

مزایا و معایب SSD های M.2

SSD های M.2 مزایای زیادی نسبت به گزینه های ذخیره سازی سنتی دارند، اما لازم است معایب آن‌ها را نیز در نظر بگیرید. در اینجا برخی از مزایا و معایب اصلی SSD های M.2 را ذکر کرده‌ایم.

مزایا

این نوع اس اس دی‌ها به دلیل پشتیبانی از پروتکل‌های پرسرعت مانند PCIe و NVMe، سرعت خواندن و نوشتن بسیار بالاتری از هارد دیسک‌های سنتی و حتی SATA SSD دارند.
SSDهای M.2 کوچک و سبک هستند و برای استفاده در دستگاه‌هایی با فضای محدود، مانند اولترابوک‌ها، تبلت‌ها و مینی رایانه‌های شخصی، کاملا ایده‌آل‌اند.
SSDهای M.2 نسبت به HDDهای سنتی و SSDهای SATA انرژی کمتری مصرف می کنند. این ویژگی می‌تواند عمر باتری دستگاه‌های همراه را افزایش دهد.
SSDهای M.2 هیچ قطعه متحرکی ندارند، بنابراین نسبت به دستگاه‌های ذخیره‌سازی سنتی، کمتر در معرض آسیب فیزیکی یا خرابی هستند.
SSD M.2 نصب بسیار آسانی دارد؛ زیرا به سادگی در اسلات M.2 روی مادربرد جای می گیرد و نیازی به کابل و اتصال دهنده برق ندارد.

معایب

SSDهای M.2 می‌توانند گران‌تر از دستگاه‌های ذخیره‌سازی سنتی باشند. این موضوع باعث می‌شود همه کاربران به آن‌ها دسترسی نداشته باشند.
SSD های M.2 در مقایسه با هارد دیسک‌های سنتی ظرفیت محدودتری دارند. این مسئله برای کاربرانی که به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارند یک نقطه ضعف به حساب می‌آید.
SSDهای M.2 می‌توانند گرمای بیشتری نسبت به سایر دستگاه‌های ذخیره‌سازی تولید کنند. متاسفانه این مشکل در دستگاه‌های فاکتور کوچک با جریان هوای محدود، مشکل‌ساز است.
همه دستگاه‌ها با اسلات M.2 سازگار نیستند.
SSD‌های M.2 را می‌توان با سرعت خطوط PCIe روی مادربرد یا قابلیت‌های کنترل‌کننده ذخیره‌سازی محدود کرد.

به طور کلی، SSD های M.2 مزایای بسیاری دارند، اما نمی‌توان از معایب آن‌ها نیز چشم‌پوشی کرد. از این رو لازم است مزایا و معایب SSD های M.2 را از قبل مورد بررسی قرار دهید تا متوجه شوید، این قطعات می‌توانند برای نیاز شما راه‌حلی مناسب باشند یا خیر.

انواع مختلف اسلات های M.2 چیست؟

انواع مختلفی از اسلات های M.2 وجود دارد که همه آن‌ها در کلید زنی، ارتفاع و پروتکل های پشتیبانی شده با یکدیگر متفاوت هستند. کلید زنی اسلات M.2 به نوع و محل بریدگی های کانکتور M.2 اشاره دارد که نوع دستگاه M.2 قابل نصب را تعیین می کند.

M.2 SATA

این اسلات‌ها از پروتکل SATA پشتیبانی می‌کنند و معمولاً برای SSD‌های مبتنی بر SATA استفاده می‌شوند.

M.2 PCIe

این اسلات‌ها از پروتکل PCIe پشتیبانی می‌کنند و نرخ انتقال داده سریع‌تری نسبت به اسلات‌های M.2 مبتنی بر SATA هم دارند. از آن‌ها معمولا برای SSD های مبتنی بر NVMe استفاده می شوند.

M.2 NVMe

این اسلات‌ها به‌طور خاص برای SSD‌های مبتنی بر NVMe طراحی شده‌اند و حتی سرعت انتقال داده‌های سریع‌تری نسبت به SSD‌های مبتنی بر PCIe ارائه می‌دهند.

کلید M.2 B

این اسلات‌ها شش پین دارند و از پروتکل‌های SATA و PCIe پشتیبانی می‌کنند. آن‌ها را معمولاً برای SSD ها، کارت‌های شبکه بی سیم و سایر لوازم جانبی استفاده می‌کنند.

کلید M.2 M

این اسلات‌ها دارای پنج پین هستند و از پروتکل‌های SATA، PCIe، و NVMe پشتیبانی می‌کنند. آنها معمولاً برای SSDهای پرسرعت و سایر تجهیزات جانبی با عملکرد بالا استفاده می شوند.

کلید M.2 E

این اسلات‌ها دو پین دارند و برای کارت‌های شبکه بی‌سیم و سایر لوازم جانبی استفاده می‌شوند.

توجه داشته باشید که تمامی اسلات های M.2 از همه این پروتکل ها پشتیبانی نمی کنند، بنابراین مهم است که مشخصات دستگاه خود را بررسی کنید تا از سازگاری با نوع اسلات اطمینان حاصل کنید.

اندازه های مختلف M.2 چیست؟

درایوهای SSD M.2 در در اندازه‌های گوناگونی تولید می‌شوند. باید بدانید اندازه یک SSD M.2 با طول و عرض آن و بر حسب میلی‌متر اندازه گیری می شود. رایج ترین اندازه های M.2 ، 2242، 2260، 2280 و 22110 هستند.

2242: 22 میلی‌متر عرض در 42 میلی‌متر طول

2260: 22 میلی‌متر عرض در 60 میلی‌متر طول

2280: 22 میلی متر عرض در 80 میلی‌متر طول

22110: میلی‌متر عرض در 110 میلی‌متر طول

سایز 2280 محبوب ترین سایز M.2 است و در دستگاه‌های مدرن بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. اندازه 2280 تعادل خوبی بین ظرفیت ذخیره سازی و سازگاری با اکثر مادربردها و دستگاه ها ارائه می دهد.

هرچند که SSD های M.2 در اندازه های مختلفی تولید می‌شوند، اما باید توجه داشته باشید که هر دستگاه‌ی با اندازه آن-ها سازگار نیست. قبل از خرید SSD M.2 باید به این مسئله توجه داشته باشید.

M.2 انواع کلید

رایج ترین انواع کلیدهای M.2 عبارتند از M، B و B+M که در تعداد و موقعیت بریدگی های کانکتور متفاوت هستند.

اسلات های کلید M.2 B دارای شش پین هستند و از هر دو پروتکل SATA و PCIe پشتیبانی می کنند. آنها معمولا برای SSD ها، کارت های شبکه بی سیم و سایر لوازم جانبی استفاده می شوند. اسلات های کلید M.2 M دارای پنج پین هستند و از پروتکل های SATA، PCIe و NVMe پشتیبانی می کنند. آنها معمولاً برای SSDهای پرسرعت و سایر تجهیزات جانبی با عملکرد بالا استفاده می شوند.

اسلات کلید M.2 E دارای دو پین است و برای کارت های شبکه بی سیم و سایر لوازم جانبی استفاده می شود. طول شیارهای M.2 نیز متفاوت است، به طوری که 2242، 2260، 2280 و 22110 متداول ترین طول ها هستند.

کلید M.2 B+M بهتر است یا کلید M.2 M؟

وقتی نوبت به انتخاب بین SSD های کلیدی M.2 B+M و M می رسد، باید چندین فاکتور را در نظر گرفت. یکی از تفاوت های اصلی این دو نوع SSD M.2، پروتکل های پشتیبانی شده است.

SSD کلید M از پروتکل های PCIe و NVMe پشتیبانی می کند که سرعت انتقال داده سریع تری را نسبت به SSD های M.2 مبتنی بر SATA ارائه می‌دهند. این امر باعث می‌شود SSD کلید M برای استفاده در سیستم‌هایی با کارایی بالا که سرعت و عملکرد در آن بسیار مهم است، ایده‌آل باشد.

از سوی دیگر، SSD کلید B+M از هر دو پروتکل SATA و PCIe پشتیبانی می کند و این موضوع باعث می‌شود انعطاف پذیری بیشتری از نظر عملکرد و گزینه‌های ذخیره‌سازی داشته باشد. با این اوصاف SSD کلید B+M گزینه خوبی برای کاربرانی است که سیستم دارند.

سخن آخر

اسلات های M.2 یک روش ذخیره‌سازی همه کاره و کارآمد برای رایانه های مدرن هستند و آن‌ها را در اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلف با سرعت‌های گوناگون تولید می‌کنند. شما می‌توانید با شناخت انواع مختلف اسلات‌های M.2 و SSD‌های موجود و با در نظر گرفتن مزایا و معایب هر نوع از آن‌ها، تصمیمی آگاهانه‌ای بگیرید و اطمینان حاصل کنید که رایانه شما دارای قابلیت های ذخیره سازی مورد نیاز هست یا نه و در نهایت برای خرید اقدام کنید.